Tytuł: Nie jestem seryjnym mordercą
Autor: Dan Wells
Rok wyd.: 2012 (Znak Emotikon)
Gatunek: Thriller
Ilość stron: 256


John Cleaver, piętnastolatek owładnięty manią wiedzy na temat seryjnych morderców, cierpi na zdiagnozowane antyspołeczne zaburzenia osobowości. Fascynuje go śmierć, rozkład ciała, wykazuje cechy młodego piromana oraz chęci znęcania się nad zwierzętami. Chodzi do terapeuty i przestrzega serii zasad, które sam sobie ustalił... z różnym skutkiem. Pewnego dnia społecznością Clayton wstrząsa seria tajemniczych morderstw, co od razu przykuwa uwagę John'a. Jest o wiele bliżej swoich fascynacji, ze względu na dom pogrzebowy, który wraz z siostrą bliźniaczką prowadzi jego mama. Każde znalezione ciało przybliża czytelnika do rozwiązania zagadki, ale także staje się potencjalnie niebezpieczne dla młodego chłopca, którego siła woli będzie postawiona w stan gotowości. Co dzieje się w dotychczas spokojnym miasteczku? Czy na prawdę grasuje w nim prawdziwy zabójca?


Sceptycznie podchodzę do tego typu książek. Nigdy specjalnie nie interesowały mnie kryminały, jednak zarówno ta część, jak i druga niesie za sobą pierwiastek s-fi, który uwielbiam. Walka dobra ze złem lub bardziej uściślając mniejszego zła ze złem jest bardzo ciekawie uchwycona. Dobry thriller/kryminał z dreszczykiem na wieczorne dni.

Tytuł: Pan Potwór
Autor: Dan Wells
Rok wyd.: 2012 (Znak Emotikon)
Gatunek: Thriller
Ilość stron: 256

Druga część trylogii, dzieje się po około roku od wstrząsających wydarzeń, mających duży wpływ na głównego bohatera w "Nie jestem seryjnym mordercą". John ma już szesnaście lat i próbuje żyć jak normalny, przeciętny chłopiec. Wychodzi ze swojej skorupy i zaczyna  otwierać się na nowe znajomości, choćby miały dotyczyć tylko jednej osoby w postaci Brooke, dziewczyny z sąsiedztwa. Jednakże i w tej części nie będzie mu dane nacieszyć się urokami nudnego, szarego życia. Zostanie wplątany w kolejną intrygę i zagoniony w przysłowiowy kozi róg, a do głosu dojdzie jego ciemna strona - Pan Potwór. W "Panu Potworze" poznamy bliżej siostrę John'a oraz jego rodzinne relacje. Może ten aspekt bardziej przybliży nam psychologiczny aspekt osobowości Cleaver'a.

Twierdzę, że druga część jest trochę ciekawsza niż pierwsza, może dlatego, że wnikamy w socjopatyczny umysł szesnastolatka. Sposób pisania autora jest tak bardzo przystępny, że to typowa lektura dla rówieśników postaci stworzonej przez Dan'a Wells'a, myślę z resztą, że bardzo udanej.


Czytaliście? Jak wrażenia? I czy tak jak ja, czekacie na następną część?