Alessandro D'Avenia- odkrycie włoskiej literatury. Jego opowieść Biała jak mleko, czerwona jak krew błyskawicznie stała się bestsellerem (ponad 170 tysięcy sprzedanych egzemplarzy), a czytelnicy obwołali ją współczesnym Love Story. (opis okładka). Nie muszę chyba nic dodawać, ilość sprzedanych książek mówi sama za siebie.

Leo-główny bohater i narrator współczesnego Love Story jest zakochany po uszy w ognistorudej Beatrice. Choć nie zamienił z nią praktycznie ani jednego słowa, jego miłość jest wielka, wręcz obsesyjna. Snuje niemal poematy na jej temat i miejscami zamienia się w filozoficznego romantyka. Na co dzień gra w piłkę nożną, w szkolnej drużynie "Piratów". Razem z przyjacielem Niko dążą do bycia najlepszym składem. Nieco bezczelny z natury, docinkami próbuje dokuczyć nowemu nauczycielowi, nazywając go Naiwniakiem. Nie przypuszcza, że w przyszłości obcowanie z belfrem okaże się przydatne. Leonard opisuje sytuacje i osoby poprzez kolory. Nienawidzi bieli, która często pochłania go w sytuacjach stresowych (ogólnej beznadziejności). Biel to jedno, wielkie nic i pustka, a czerwień to już inna bajka. Czerwień jest wulkanem, burzą, huraganem unoszącym w powietrzu. Czerwień to Beatrice. Jest jeszcze trzeci, najważniejszy kolor-błękit. Błękit to Silvia. Silvia jest jak oświetlona przystań, do której dobijają łodzie nie mogące znaleźć drogi w ciemnościach.
Jak to w Love Story bywa, nie wszystko idzie po myśli chłopaka, jest odwrotnie... wszystko się wali na łeb, na szyję. Co z tego wyniknie? Dowiedzcie się z książki.

Uwaga! Lekki spoiler!!

Wielką trudność sprawiało mi czytanie "Białej jak mleko..". Zwłaszcza gdy dowiedziałam się na co choruje Beatrice. Historia 17latki nieco w innej formie, osobiście dotknęła moją rodzinę. Najgorsze jest to, że z tym samym skutkiem. Gdy dotarłam do momentu, o którym mowa, myślałam że dosłownie książkę rzucę w kąt, ze wściekłości. Jeżeli nie byłaby w formie krótkich rozdziałów i przystępnym języku, pewnie bym tak zrobiła. Zadziwiła mnie w pozytywnym sensie dojrzałość szesnastolatka oraz sposób wypowiedzi. "Biała jak mleko, czerwona jak krew" jest małą skarbnicą ciekawych, mądrych cytatów. Z niektórymi myślami nawet trochę się identyfikuję.